Rozdział 2 - Miałeś rację...

*YeRin*

Tupot stóp za mną. Dziwne odgłosy. To wszystko było dziwne. Uczucie bycia obserwowaną nie dawało mi spokoju. Wyczułam niepokój bijący od mojej siostry, z resztą, nie dziwiłam jej się. Strach ma naprawdę wiele obliczeń, zależy to tylko od nas jak się ujawni. Może być naprawdę okropny. Miałam ochotę uciec jak najdalej stąd. Znaleźć się w kompletnie innym miejscu. 

Cisza. Wszystko ucichło. Nie było słychać nic, oprócz przyspieszonego oddechu mojej towarzyszki i łomotania serca. To było naprawdę dziwne.

Kiedy dotarłyśmy do domu, odetchnęłyśmy z ulgą. Jednak te uczucie znowu powróciło. Rozejrzałam się po pokoju, jednak nic podejrzanego nie zobaczyłam. Może mi się wydaje, od wczorajszego wieczoru jestem rozkojarzona. Nie myśląc dłużej o tym, zaczęłam zdejmować górną cześć mundurka. Kiedy miałam juz ściągać koszulę, usłyszałam dźwięk łamanej gałęzi. Wystraszona puściłam koszulkę i wyjrzałam przez okno. Na podwórku zauważyłam leżącą gałąź, lecz nie widziałam nikogo w pobliżu. To wszystko jeszcze bardziej mnie niepokoiło. Czułam, że nadchodzą zupełnie nowe dni.

*Kai*

Cali zdyszani dobiegliśmy do najbliższego parku. Jedni upadli na ziemie, a drudzy ze zmęczenia oparli się o drzewo. Było blisko, ale na szczęście nas nie zauważyła. 

- Miałeś rację Kai, to musi być dziewczyna, którą opisał JiWon.- odezwał się SuHo.

- Szkoda, że gałąź dłużej nie wytrzymała.- narzekał SeHun.

- No właśnie, nie zdążyłem się napatrzeć.- dopowiedział ChanYeol.

- Możecie chociaż na chwilę przestać myśleć o...

- Nie mów Hyung, że nie chciałbyś popatrzeć.- przerwał mu SeHun.

- Nie jestem jak wy, zboczeńcy !- odpowiedział mu lekko zarumieniony SuHo.

- Dajcie mu spokój, trzeba to wszystko przeanalizować.- skwitowałem.

Przez chwilę zastanawialiśmy się nad tym wszystkim, gdy nagle BaekHyun przerwał ciszę.

- A może to zwykły zbieg okoliczności ?

- Też tak sądzę.- zawtórował mu D.O.

- Hyung może mieć rację, za bardzo się tym przejmujemy.- powiedział ChanYeol.

- Więc co robimy ?- spytał BaekHyun.

- Na razie nie możemy nic zrobić, musimy czekać.- odrzekł SuHo.

Nie wiele myśląc postanowiliśmy wrócić do domu. Wstając z trawy poczułem ból w okolicy  piszczeli. Gdyby nie nagła reakcja D.O napewno bym upadł.

- Gwenchana ?- spytał.

- Nie bardzo, to chyba coś z kostką...

- Musimy go zaprowadzić do domu.- stwierdził ChanYeol.

- Gdyby Lay tu był...

- Ale go nie ma... i nie wspominaj o nim...- przerwał mi SuHo.

Po wypowiedzi SuHo nastała cisza, po której wróciliśmy do domu.

*JiEun*

Czuję coraz to większy niepokój. Wciąż mam wrażenie, że ktoś nas obserwuje. Te wszystkie dziwne sytuacje, które nam się przydarzyły. Atak wilków, uczucie bycia obserwowaną i złamana gałąź... To musi być ze sobą powiązane. 

Odwróciłam się za siebie patrząc na YeRin. Wyglądała na zamyśloną. Przyjrzałam jej się chwilę dłużej i zauważyłam, jak jej głowa bezwładnie opada na ławkę. Cała klasa momentalnie podskoczyła, gdy usłyszała głośny huk. Dziewczyna szybko podniosła głowę i spojrzała zdezorientowana na klasę. Nagle podeszła do niej wściekła nauczycielka.

- Młoda damo, co to za spanie na lekcji ? Za karę zostaniesz dziś w kozie.- powiedziała i wróciła do prowadzenia zajęć. Ta tylko spojrzała na mnie z przepraszającym uśmiechem, a ja pokręciłam głową z politowaniem i wróciłam do słuchania iście ciekawego wykładu. 

Po skończonych lekcjach pożegnałam się z YeRin i oświadczyłam, że przyjdę po nią po kozie.

*YeRin*

Szłam korytarzem do wyznaczonej klasy. Gdy stanęłam przed drzwiami klasy, otworzyłam je, zauważając, ze nie jestem tu jedyną osobą. Zajęłam wolne miejsce i czekałam, aż zjawi się pilnujący nas nauczyciel. Po jakiś 10 minutach czekania w końcu się zjawił.

- Widzę, ze są już wszyscy.- zaczęła nauczycielka. - Dobrze... Zobaczmy co nabroiliście... Park ChanYeol - Wymalowanie farbą ścian męskiej toalety. Nie znudziło ci się już to ?- spytała nauczycielka i spojrzała na owego chłopaka, a ja podążyłam za jej wzrokiem. Ujrzałam za sobą dwóch chłopaków, którzy przybili sobie piątkę.

- Dalej... Byun BaekHyun - Wymalowanie ścian damskiej toalety...- kiedy to powiedziała, obecna za mną dwójka parsknęła śmiechem.- Kiedy zdążyłeś to zrobić ?- spytała.

- No wie pani, ma się te swoje sposoby.- odpowiedział przeciągając się.

- Czego to wy nie wymyślicie...- powiedziała z politowaniem.- Została nam jeszcze jedna osoba. Kim YeRin - Spanie na lekcji.

Nagle nastała cisza. Już miałam w głowie ten samotny przelatujący krzaczek z pustyni. 

- Za coś takiego trafić do kozy ? Z kim miałaś wtedy lekcje ?- spytała.

- Z panią Huang.- odpowiedziałam.

- To wszystko wyjaśnia.- skwitowała i usiadła za biurkiem.

Tak zaczęła się moja kara. Wyjęłam z kieszeni telefon i słuchawki i zaczęłam słuchać muzyki. Nie dane było mi odczekać karę w spokoju bo dwa niedorozwinięte osobniki za mną nie dawali mi spokoju rzucając we mnie papierowymi kulkami. I niech mi ktoś powie, że oni są dojrzali to tego kogoś wyśmieję. Niestety nie miałam nerwów ze stali i w końcu odwróciłam się do nich zabijając ich spojrzeniem.

- No, w końcu... Ile można...?- odezwał się brunet.

- Czego chcecie ?- spytałam wyjmując słuchawki z uszu. 

- Czemu z nami nie rozmawiasz ?- spytał naburmuszony szatyn. 

- Bo nie mam o czym.- stwierdziłam i odwróciłam się w stronę biurka. 

Nagle poczułam jak coś, a raczej ktoś, dźga mnie palcem w plecy. Zdenerwowana odwróciłam sie do niego i krzyknęłam:

- Odwal się !!!

- YeRin ! Ciszej tam !- głos zabrała nauczycielka.

- Mianhamnida.- Ukłoniłam się i z powrotem usiadłam.- Odwalcie się.

- Usłyszeliśmy już za pierwszym razem, wiesz ?- zaśmiał się, o ile dobrze się orientuję, ChanYeol.

- Czy my się skądś przypadkiem nie znamy ?- spytał drugi.

- Pierwszy raz cię widzę na oczy człowieku...

- Mam wrażenie, że gdzieś się już widzieliśmy.- stwierdził.

- Chyba w twoich snach...- odrzekłam.

- Możliwe.- odpowiedział szczerząc się jak głupi do sera.

Już chciałam coś powiedzieć, ale moją uwagę przykuł pierścień na jego palcu. Nigdy jeszcze takiego nie widziałam. Wyglądał jak słońce z wyciętym środkiem. Chłopak chyba zauważył, że mu się przyglądam, ponieważ szybko cofnął rękę.

- Na co tak patrzysz ?- spytał z wyrzutem.

-  Nie interesuj się...- odrzekłam i ponownie się odwróciłam. Włożyłam do uszu słuchawki i włączyłam muzykę. Siedziałam tak dopóki nauczycielka nie ogłosiła koniec kary. Szybko zabrałam torbę i wyszłam z klasy nie chcąc widzieć tej dwójki. Gdy podeszłam do drzwi wyjściowych, poczułam jak ktoś mnie woła. Odwróciłam się i ujrzałam ChanYeol'a.

- Zawsze tak szybko chodzisz ?- spytał zdyszany, co oznaczało że biegł.

- Tylko jak się spieszę. O co chodzi ?- spytałam.

- Może cię odprowadzić ?- spytał i uśmiechnął się wesoło.

- Nie trzeba, siostra ma po mnie przyjść. Ale dzięki za fatygę.- odwzajemniłam uśmiech.

- Arraso. - pożegnałam się z nimi i wyszłam z budynku. Przy bramie szkoły stała JiEun, nie miała zbyt dobrego humoru. Podbiegłam do niej, złapałam pod rękę i ruszyłyśmy.

- Jak tam?- spytałam.

- Wiesz, że nie ominie cię rozmowa z rodzicami?

- Wiem.

- YeRin!!- usłyszałyśmy i odwróciłyśmy się. Machał do nas ChanYeol, a ten drugi czekał na niego. Odmachałam i szybkim krokiem ruszyłyśmy.

- Kto to?

- Nikt taki.- odpowiedziałam i poszłyśmy w stronę domu.

                                                                                                                  

Przepraszamy, że wczoraj nie było rozdziału, ale nie miałyśmy internetu i nie było to w żaden sposób możliwe.